Industriële besturingsapparatuur kan worden ingezet in verschillende complexe omgevingen, zoals omgevingen met hoge of lage temperaturen, vochtige, stoffige of corrosieve omgevingen. Deze omgevingsfactoren zullen de sterkte en stabiliteit van de Paneelglas voor industriële besturingsapparatuur . Een omgeving met hoge temperaturen kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat het glas zachter wordt of vervormt, terwijl een vochtige of stoffige omgeving het verouderingsproces van het glas kan versnellen. Daarom is het bij het kiezen van het tempereerproces noodzakelijk om rekening te houden met de specifieke omgevingsomstandigheden waarmee de apparatuur te maken kan krijgen en gehard glas te kiezen dat deze omstandigheden kan weerstaan.
Industriële besturingsapparatuur stelt doorgaans hoge eisen aan de veiligheid, vooral in omgevingen met menselijke handelingen of potentiële gevaren. Als belangrijk onderdeel van het apparatuurpaneel zijn de sterkte en veiligheid van gehard glas na breuk cruciaal. Daarom is het bij de keuze van het tempereerproces noodzakelijk om ervoor te zorgen dat het geselecteerde proces voldoet aan de relevante veiligheidsnormen, zoals internationale normen of industriële normen zoals EN, UL en ASTM. Deze normen specificeren doorgaans belangrijke prestatie-indicatoren zoals sterkte, breukmodus en fragmentgrootte van gehard glas.
Heet temperen is een proces waarbij drukspanning ontstaat door het glas op hoge temperatuur te verwarmen tot dichtbij het verwekingspunt en het vervolgens snel af te koelen. Dit proces vormt een dichte drukspanningslaag op het glasoppervlak, waardoor de sterkte en het draagvermogen van het glas aanzienlijk worden verbeterd. Door hitte gehard glas heeft een hoge slagsterkte en thermische stabiliteit en is bestand tegen grote externe schokken zonder gemakkelijk te breken. Bovendien zullen de fragmenten van het door hitte getemperde glas, zelfs als het breekt, kleinere deeltjes met een stompe hoek vormen, waardoor het risico op schade aan het menselijk lichaam wordt verminderd.
Chemisch temperen maakt gebruik van het principe van ionenuitwisseling om een drukspanningslaag op het oppervlak van het glas te vormen om de sterkte te verbeteren. Dit proces is relatief eenvoudig, goedkoop en kan een sterkteverbetering bereiken zonder de vorm en grootte van het glas te veranderen. In vergelijking met thermisch temperen kan de sterkteverbetering van chemisch getemperd glas echter kleiner zijn en kan de thermische stabiliteit iets slechter zijn. Daarom is het bij het kiezen van chemisch temperen noodzakelijk om de kosteneffectiviteit en prestatie-eisen af te wegen.
De sterkte van gehard glas is een van de belangrijkste prestatieparameters. Het bepaalt de weerstand van glas tegen externe invloeden. Bij het kiezen van een tempereerproces is het noodzakelijk om het vereiste sterkteniveau te bepalen op basis van de specifieke behoeften van het product. Voor apparatuurpanelen die grotere impactkrachten moeten kunnen weerstaan, moet bijvoorbeeld een thermisch temperproces met hogere sterkte worden gekozen; voor scenario's waarin de sterkte-eisen niet bijzonder hoog zijn, kan een goedkoper chemisch temperproces worden geselecteerd.
Taaiheid verwijst naar het vermogen van glas om energie te absorberen en niet gemakkelijk te breken als het wordt gestoten. De taaiheid van gehard glas houdt verband met de interne spanningsverdeling. Een goede taaiheid betekent dat het glas bij een botsing meer energie kan opnemen, waardoor de kans op breuk wordt verkleind. Daarom is het bij het kiezen van een tempereerproces noodzakelijk om aandacht te besteden aan de taaiheidsprestaties om de duurzaamheid en veiligheid van het product te garanderen.
Thermische stabiliteit verwijst naar de stabiliteit van gehard glas wanneer de temperatuur verandert. Omdat industriële regelapparatuur te maken kan krijgen met verschillende temperatuurschommelingen, is het belangrijk om gehard glas met een goede thermische stabiliteit te kiezen. Glas met een goede thermische stabiliteit is bestand tegen veranderingen in de interne spanning veroorzaakt door temperatuurveranderingen, waardoor het risico op breuk als gevolg van spanningsconcentratie wordt verminderd. Bij het kiezen van een tempereerproces is het noodzakelijk om de thermische stabiliteitsprestaties onder verschillende processen te begrijpen en te vergelijken.
